Sultan II. Abdulhamid’in iktidara geldiği yıllarda Osmanlı Devleti askerî güç bakımından
zayıf bir durum arz etmiştir. Esasen askerî teşkilatın içerisinde bulunduğu bu zayıflık ta asrın başlarına, II. Mahmud (1808–1839) dönemine kadar uzanmaktaydı.
Osmanlı ordusu 1820’li yıllarda yaşanan Rum isyanları, 1828–1829 yıllarında gerçekleşen Türk-Rus Savaşı ve 1832’de zuhur eden Mehmet Ali Paşa isyanı karşısında hep zayıf kalmıştır.
Osmanlı ordusu 1875–1876 Sırp-Karadağ ittifakına karşı yapmak zorunda kaldığı askerî harekâtta başarılı olmuşsa da 1877–1878 yıllarında yaşanan Türk-Rus savaşında etkin bir durum sergileyememiş, bilakis bu savaş Osmanlı ordusu için felaketle sonuçlanmıştır.
